Ik vond het tijd om de V70 eens uit te mesten. Er verzamelt zich in de loop van de tijd van alles in de auto en zo af en toe moet daar de stofzuiger eens door.

Mijn auto heeft het beproefde VOLVO navigatiesysteem waarbij het schermpje uit het dashboard omhoog komt zodra ik de auto start. De laatste update is al weer enkele jaren oud maar ach, ik ken de Nederlandse wegen wel zo ongeveer en gebruik het eigenlijk alleen voor de gezelligheid. Moet ik écht de weg zoeken, dan is er een appje op m’n telefoon die me helpt.

Bij het opruimen vond ik een aantal navigatiehulpmiddelen uit vervlogen tijden. Ik kan ze maar niet wegdoen, ben gehecht aan mijn SHELL stratenboeken. Ik heb verschillende versies, van de eerste met 20.000 straten tot de laatste met bijna alle plaatsen in Nederland. Wat was ik toen blij met die boeken. Vaak had ik maar een enkele klant in een plaats en de enkele keer dat ik daar op bezoek ging was de routine om bij het begin van het dorp de daar geplaatste plattegrond te raadplegen, aantekeningen te maken (1^e rechte, 3^e links, kruispunt rechtdoor, 2^e links etc etc) om er dan achter te komen dat het er in mijn hoofd wat anders uitzag dan in het echt en ik weer terug kon naar het plattegrondbord. Even de klant bellen was er niet bij want de autotelefoon kwam pas veel later.

Van de grotere plaatsen had ik elke een papieren kaart van FALKplan. En omdat ik door heel het land reed had ik er daar een doos vol van. Door de komst van de stratenboeken kon die op enig moment thuis blijven en hoefde ik ook niet meer langs de weg, meestal in de regen, op plattegronden te studeren.

Bij het opruimen vond ik ook mijn oude vertrouwde KING atlas weer. Het was een atlas met daarin alle Nederlandse provincies, een geschenk van KING pepermuntjes (waarvan ik natuurlijk altijd een rolletje in het dasboardkastje had). Op de kaarten had ik alle plaatsen waar ik klanten bezocht aangetekend en ik gebruikte ze om m’n routes te bepalen. Een fijn houvast en ik betrapte me er zojuist op dat ik bij al die stipjes op de kaart, vaak nog de naam van de klant en een plaatje van het gebouw voor me zag.

Ik hoef niet meer naar klanten toe, heb al die plattegronden en boeken niet meer nodig maar vind het toch zonde om ze weg te doen. En dus deed ik ze, na het stofzuigen van de bagage ruimte, gewoon weer terug onder de laadvloer. Als de satellieten uitvallen heb ik altijd m’n stratenboek en KING atlas nog. En ach, zoveel ruimte neemt het nou ook weer niet in en ik heb wat om terug te denken aan al die plekken waar ik geweest ben.