Achter de kantoorvilla’s was een laag pand waar in de kelder de huisdrukkerij gevestigd was. Alle interne en externe drukwerk voor de omroep werd daar gemaakt. De drukkerij zat in het souterrain, half ingegraven dus, met raampjes die net boven het maaiveld uit staken.

 

Het werk was leuk en afwisselend en ik leerde er verschillende machines en apparaten bedienen. De drukpers zelf was voorbehouden aan de vaklieden maar een enkele keer mocht ik stapels papier snijden met de grote snijmachine, folders nieten en natuurlijk enveloppen adresseren. De adresseermachine werd gevoed door metalen cassettes met daarin kleine metalen plaatjes waar het af te drukken adres in reliëf op stond. Dat ging dan langs een inktlint en dat drukte het adres op de envelop of stickers.

 

Maar niet alleen in de drukkerij werkte ik. Vaak werd ik er op uitgestuurd om post naar de verschillende studio’s te brengen. Ik kende Hilversum op m’n duimpje en wist altijd de kortste route van de KRO naar de NCRV en van de AVRO naar de VARA etc. Alleen de VPRO was lastig want die zaten over veel villa’s verspreid en het was niet altijd duidelijk waar je de post moest afgeven. Maar na 1 keer wist ik dat dan wel en stapte ik een volgend keer niet meer de verkeerde deur (oeps dit is de studio, ik moet bij de redactie zijn).

De truc was om op het juiste moment bij de juiste omroep te zijn. En dan vooral rond lunchtijd. De lunch was tegen omroeptarief en zo kon je voor een kwartje bij de VARA de lekkerste kroketten eten en had de KRO altijd op donderdag pannenkoeken in de kantine. Bij de NCRV kwam je eigenlijk het gebouw niet binnen. Daar moest ik de post afgeven bij de administratievilla die vooraan de Schuttersweg stond, op het randje van het studiocomplex.

 

Een ander jaar werkte ik niet in de drukkerij maar was ik gedetacheerd bij het archief. Er was toen nog geen groot algemeen gebouw waar alles bewaard werd. Veel administratieve afdelingen van de omroepen waren gehuisvest in een van de vele grote villa’s in Hilversum. Doorgaans stonden die in de buurt van de studio’s. Het archief waar ik werkte was in een villa in de Heuvellaan. Daar was de muziekafdeling van, ik denk, de VARA gevestigd. Er waren vergaderingen van de omroeporkesten en hadden verschillende mensen daar hun kantoor. Ik moest daar o.a. een hele stapel afgehandelde post opbergen in grote archiefladenkasten. Ik mocht er zo lang over doen als ik wilde en omdat het lekker weer was zat ik, samen met nog wat andere vakantiewerkers meer in de achtertuin dan binnen in een van de warme kamers. Met name op de zolder was het erg warm.

 

Dat opbergen van de brieven ging op persoon en zo kreeg ik daar alle correspondentie met de musici onder ogen, van de tweede violist tot de belangrijke dirigent Dolf van de Linden wist ik na een paar weken precies wanneer en hoe ze gesolliciteerd en voorgespeeld hadden, wat ze wanneer deden en wat ze verdienden. Maar daar mag ik natuurlijk niets over vertellen ….